Elk jaar schrijft Mandy een prachtige brief voor haar zoontjes met daarin verhalen en hoogtepunten van het afgelopen jaar. Voor Morris heeft ze er al een paar geschreven en ook baby Lewis heeft zijn eerste brief mogen ontvangen. Lees je mee met de mooie woorden van Mandy aan haar zoontje.

Lieve Lewis deze brief is voor jou

22 feb. 25

Bolletje, dikke baby, bollie beer, poepis, maar vooral allerliefste Lewis, gefeliciteerd met jouw eerste rondje om de zon! Net als voor Morris zullen papa en mama tot je 18 jaar bent elke verjaardag een brief voor jou schrijven. Vandaag ben je alweer 1 jaar geworden en hierbij de eerste brief.

Een jaar geleden, op 22-02-2024 om 14.41 werd jij geboren. Daar waar onze gynaecoloog al voorspeld had dat jij nogal aan de ruime kant zou zijn was mama eigenwijs en wilde ik niet meteen een keizersnede. Je begrijpt later vast wel dat met een gewicht van 4140 gram schoon aan de haak je uiteindelijk toch geboren bent met een keizersnede. De eerste reactie van de gynaecoloog was dan ook ‘Dit had nooit gepast!’ Als reactie daarop besloot jij zowel de operatietafel als je moeder onder te plassen, haha.

En klein bol baby’tje, jouw koosnaampje…. Bolletje

Vanaf het eerste moment dat je bij ons neergelegd werd konden we geen genoegen krijgen van jouw dikke wangetjes. Nadat papa je geboortepakje had aangetrokken, in eerste instantie achterstevoren want hoezo zitten er knoopjes op de rug, ontstond jouw eerste koosnaampje. Bolletje, want naast dikke wangetjes had je ook bolle beentjes, bolle armpjes en een dik buikje. Het geboortepakje zat dan ook gezellig knus.

Twee uur later mocht je eindelijk je grote broer ontmoeten. Samen met opa en oma kwam hij op van de zenuwen de kamer binnen. Vasthouden wilde hij je niet, wel vroeg Morris of jij misschien ook een beschuitje met muisjes mocht. Waarschijnlijk vond hij je nog niet rond genoeg.

Na een nachtje in het ziekenhuis mochten we alweer naar huis. Vooral mama vond dat erg spannend. Eigenlijk ben ik 9 maanden bang geweest dat ik of jou of Morris tekort zou doen, toen nog niet beseffende dat jullie elkaars mooiste cadeau zijn.
De eerste week thuis verliep soepel. Jij was een rustige baby, dronk goed en was tevreden. Morris wilde jou nog niet vasthouden. Niet uit jaloezie maar hij vond je zo klein dat hij bang was dat hij je misschien pijn zou doen.
Precies een week later ging het erg mis. Mama werd letterlijk doodziek en we moesten terug naar het ziekenhuis. Papa en jij mochten mee en oma bleef bij Morris. Gelukkig konden we na een aantal nachtjes weer naar huis.

Je eerste vakantie inclusief poepexplosie!

Toen jij drie maanden oud was stond onze eerste vakantie op de planning! Eenmalig konden we een keer buiten het seizoen op vakantie en vertrokken wij voor twee weken naar Fuerteventura. Het was heerlijk, we genoten volop van elkaar en Morris gaf je hier je andere bijnaam. Poepis, want je poept nogal veel. Met als hoogtepunt een poepexplosie in een klein Spaans dorpje, toen we per ongeluk extra kleren vergeten waren mee te nemen. Dankzij hulp van twee Spaanse oma`s was je snel schoongepoetst en gehuld in kitscherige Spaanse kleertjes! Over de autostoel gaan we het maar niet hebben.

Lewis is een reislustige baby

Met zes maanden probeerden we de eerste hapjes. Waar we dachten dat je hierop zou aanvallen verliep de echte uitvoering wat minder geslaagd. Nooit geweten dat baby`s zo ver konden spugen. Gelukkig kregen we hulp van een logopedist aan huis en gaat het eten inmiddels een stuk beter. Het lijkt er nu vooral op dat je een voorkeur hebt voor alles wat geen groente is!

Ook bezocht je in je eerste levensjaar de stad Barcelona. Terwijl Morris en mama bij Mango waren voor een shoot stal jij met papa de show in de straten van Barca. Overal had je bekijks en liep jij te flirten!

Tweede kerstdag gingen we met z`n viertjes naar het kerstcircus in de jaarbeurs. Daarna gingen we op visite bij opa en oma in Almere en daar deed jij je eerste losse stapjes.
Een paar dagen later vertrokken we met opa en oma en Chris en Tara naar Lapland. Ondanks dat je daar oorontsteking kreeg was deze reis magisch. Ook daar bleef je flink oefenen met los lopen en toen we weer in Purmerend waren had je het lopen aardig door.

Cliché… maar met een tweede gaat alles sneller

Liefste Lewis, het is een feestje met jou in ons leven erbij. Je bent lief, grappig en adoreert je broer. Andersom trouwens ook gelukkig. Ik zou willen dat ik de tijd kon vertragen want hoe cliché het ook klinkt, met een tweede gaat alles nog sneller.

Papa, mama en Morris houden de hele wereld rond van je!