Ja, je leest het goed: ons grote avontuur in Spanje begon pas écht toen ik ontdekte dat ik zwanger (Embarazada) was! We zijn inmiddels 1,5 jaar geleden met onze drie kids naar Spanje verhuisd, met als doel wat meer rust te vinden en meer in het moment te leven. Onze kinderen zijn 7, 10 en 13, dus ze kunnen inmiddels al veel zelf doen. Het idee van nóg een kind stond dan ook totaal niet op de planning, en we dachten er eigenlijk helemaal niet aan. Maar ja, zoals ze zeggen: als het gebeurt, dan heeft het zo moeten zijn.
Het begin van de verrassing
Het begon allemaal heel onschuldig. Ik voelde me op het werk een beetje vreemd: ik had opvliegers en een raar gevoel in mijn buik. Ik wist dat ik die week ongesteld moest worden, maar bij mij kan dat nog wel eens verschillen. Mijn collega had het net over haar “time of the month”, en ik dacht: hmm, vorige maand zaten we ongeveer gelijk, dus het zou niet ver van elkaar af moeten liggen. Maar dat ik misschien zwanger zou kunnen zijn? Die gedachte kwam niet eens in me op!
Na het werk zijn we zelfs nog gezellig gaan wijnen in Málaga stad. Niets aan de hand, dacht ik. Maar toen ik thuis kwam, bekroop me toch een vreemd gevoel: zou het kunnen? Nee toch… het was maar één keer en ik had toen geen eisprong, toch?
De zwangerschapstest
De volgende ochtend voelde ik me nog steeds gek, en ik dacht: laat ik toch maar een test doen, dan hoef ik niet meer te piekeren. Dus hup, naar de apotheek op de hoek. Ze hadden geen digitale testen meer, alleen zo’n ouderwetse met streepjes, net zoals die van de Action of Kruidvat. Tussen mijn meetings door deed ik snel de test. Ik dacht: ik loop zo wel even terug om te kijken. Maar ik werd direct in een meeting geroepen en vergat de test helemaal, tot ik klaar was met werken!
Ik rende naar de badkamer, mijn man was net thuis, en ik keek… Twee streepjes. Nee, dat kan niet, dacht ik. Ik heb te lang gewacht, dit zal wel een indrooglijn zijn. Toch begon ik te twijfelen. Dus ik stuurde mijn man op pad voor een digitale test. Samen zaten we in de badkamer, en mijn man zei: “Schat, er is niks aan de hand, het zal wel niks zijn. En als het zo is, zien we het wel.”
“Zien we het wel?” dacht ik. We spreken hier nog geen woord Spaans, en ik had al honderden scenario’s in mijn hoofd.
“Embrazada”
En toen kwam het moment… Daar stond het: “Embarazada”. Mijn eerste reactie: “Wat betekent dat nou weer?” Toen verscheen “- 2-3weken” en toen wist ik het zeker. Zwanger!
En toen… begon ik te huilen. Tot op de dag van vandaag weet ik nog steeds niet of het van blijdschap, paniek of stress was. Mijn man bleef kalm, zoals altijd, en zei: “Alles komt goed, je bent niet alleen!” Maar in mijn hoofd dacht ik: “Spreek je opeens Spaans dan? Want hallo, we zijn hier alleen!”
Wat nu?
Na de schrik zijn we gaan zitten en hebben we samen informatie opgezocht over zwanger zijn in Spanje: dokters, verzekeringen, wat je rechten en plichten zijn. Het was een hele zoektocht, maar gelukkig had ik een vriendin die ook expat én zwanger is. Dat heeft ons enorm geholpen in het begin.
Inmiddels zijn we zes maanden verder, en ik neem jullie graag mee in onze rollercoaster van een zwangerschap in het zonnige Spanje. Wat een avontuur!