Nu ik een tijdje in Spanje woon en zwanger ben, ontdek ik steeds meer verschillen met België als het gaat om zwangerschap en bevalling. Hier zijn de meest opvallende dingen die ik tot nu toe ben tegengekomen!

Zwangerschap en geboorte in spanje…

Verschillende ziekenhuizen

In Spanje kun je kiezen tussen een openbaar ziekenhuis of een privé-ziekenhuis. Wij kozen voor een privéziekenhuis, vooral omdat het dichterbij is, een privé-kamer biedt, en de zorgverleners er vaker Engels spreken. Toch hoor ik van collega’s gemengde verhalen: sommigen zeggen dat openbare ziekenhuizen beter zijn door hun ervaring, terwijl privé ziekenhuizen vaak moderner zijn en een meer open houding hebben.

Zelf moest ik een keer naar een gynaecoloog in een openbaar ziekenhuis, en merkte dat die meer vroeg naar hoe ik me voelde, terwijl mijn privé-gynaecoloog meer gefocust is op de medische kant. Mocht ik het ooit opnieuw doen, dan zou ik misschien toch eerder voor een arts in een openbaar ziekenhuis gaan.

Gewichtstoename

Hier in Spanje zijn ze erg strikt op gewichtstoename tijdens de zwangerschap. Ze gebruiken een tabel die aangeeft hoeveel je mag aankomen op basis van je leeftijd en BMI. Voor mij, op mijn 33e, mag ik tussen de 6 en 9 kg aankomen, maar ik zit inmiddels op 13 kg. Daarom kreeg ik een dieet voorgeschreven en het advies om dagelijks minstens een uur actief te bewegen.

Echo’s en de NIPT

Echo’s in Spanje zijn een beetje anders dan in België. Heb je een privéverzekering of een medische reden, dan krijg je elke vier weken een echo. Anders krijg je er standaard drie: één tussen 11-14 weken, één tussen 20-22 weken, en de laatste tussen 32-34 weken. Verwacht hier geen uitgebreide sessies met veel foto’s: voor de schattige 4D-foto’s of het bepalen van het geslacht moet je naar een 4D-echo kliniek, die helaas niet vergoed wordt.

Ook de NIPT-test wordt hier niet standaard aangeboden, maar alleen als er een medische indicatie is. Wil je deze toch doen, dan moet je naar een privékliniek.

Bevalling

Een gedetailleerd geboorteplan is hier niet gebruikelijk. In privéziekenhuizen kun je wel vaak je voorkeuren aangeven, zoals een geplande keizersnede (zelfs zonder medische reden). Waterbevallingen worden hier zelden aangeboden; slechts één ziekenhuis in onze regio biedt die optie, en dan nog moet je geluk hebben dat de kamer vrij is.

De ruggenprik wordt hier standaard aangeboden en is heel normaal om meteen bij aankomst te krijgen. Inleidingen worden hier minder vaak gedaan dan in België. Als de bevalling na 41 weken nog niet spontaan begint, plannen ze liever een keizersnede omdat inleidingen vaker tot complicaties leiden.

Thuis bevallen is trouwens streng verboden in Spanje; mocht je opzettelijk thuis bevallen, dan riskeer je een flinke boete of zelfs een gevangenisstraf.

Zorg na de bevalling

In Spanje blijf je meestal 48 uur in het ziekenhuis na de bevalling. Maar zodra je thuis bent, is er geen kraamzorg zoals in België. Hier is het de familie die komt helpen in de eerste weken. Wel is er in mijn regio een kraamzorgaanbieder, maar dat moet je uit eigen zak betalen. De controles van bijvoorbeeld je hechtingen moet je zelf regelen en in het ziekenhuis laten doen.

Ouderschapsverlof

Ouderschapsverlof is hier in Spanje meestal 16 weken en gaat pas in vanaf de dag dat je bevalt. Je kunt dus niet voor de geboorte al verlof opnemen, behalve als je je ziekmeldt vanwege zwangerschapsklachten. Veel vrouwen sparen hun vakantiedagen om die voor de bevalling op te nemen, en dat ga ik ook doen.

Na de geboorte krijg je 16 weken verlof (6 weken verplicht, de overige 10 flexibel te verdelen). Ook de vader heeft recht op dezelfde 16 weken! Ons bedrijf biedt nog een extra “borstvoedingsverlof” van twee weken aan.

Spanje kent dus zeker wat bijzondere verschillen met België als het om zwangerschap en bevallen gaat. Wat ik geleerd heb? Flexibel blijven, genieten van de Spaanse mentaliteit, en familie inschakelen voor die extra steun!