De laatste weken van mijn zwangerschap zijn aangebroken, en dat betekent dat het tijd is om me mentaal en fysiek voor te bereiden op de bevalling. Dit is mijn vierde kindje, en hoewel de vorige drie bevallingen gelukkig goed verliepen, heb ik nog nooit spontane weeën of de opbouw naar een natuurlijke bevalling meegemaakt. Bij alle drie werd ik ingeleid vanwege hun bovengemiddelde gewicht. Een bijzondere ervaring, maar ook eentje zonder de klassieke signalen die een bevalling aankondigen.
Lees ook; Zwanger zijn in Spanje, thuis bevallen is streng verboden!
Voorbereiding op de bevalling
Om me deze laatste weken zo goed mogelijk voor te bereiden, doe ik verschillende oefeningen en probeer ik technieken uit die kunnen helpen bij een soepelere bevalling. Een van mijn favorieten is het Mile Circuit, een serie bewegingsoefeningen die je op YouTube kunt vinden. Daarnaast gebruik ik de zogenaamde ijstechniek, waarbij je jezelf traint met de pijn van weeën door ijsblokjes in je handen te houden. Natuurlijk is dit geen vervanging voor echte weeën, maar het helpt wel om een idee te krijgen van hoe je met ongemak kunt omgaan.
Dagelijks probeer ik ook te mediteren en mijn lichaam volledig te ontspannen. Dit heeft me enorm geholpen bij eerdere bevallingen. Omdat ik niet houd van aanrakingen tijdens de bevalling, focus ik op het wegzinken in mijn eigen wereld door op één punt te concentreren en volledig ‘uit te zoomen’. Dit keer ben ik ook begonnen met het drinken van frambozenbladthee, wat naar verluidt helpt om de baarmoederspieren te versterken. Uiteraard heb ik dit eerst besproken met mijn verloskundige. Verder eet ik dagelijks 2 tot 3 dadels, wat een vergelijkbaar positief effect zou hebben.
Borstvoeding: een nieuwe poging
Ik ben van plan om opnieuw borstvoeding te geven, zoals ik bij mijn andere drie kinderen heb gedaan. Maar eerlijk is eerlijk: het is me nooit heel lang gelukt, en ik heb er gemengde gevoelens bij. Bij mijn eerste kindje kreeg ik al snel een borstontsteking, wat me doodziek maakte. Ik was destijds 19 en vond alles enorm overweldigend. Bij mijn tweede kindje had ik zoveel stress en was ik zo moe dat mijn productie nauwelijks op gang kwam. En bij mijn derde ging het aanvankelijk goed, maar na een paar maanden bleek ze niet meer verzadigd en ben ik overgestapt op flesvoeding.
Deze keer heb ik me beter voorbereid en meer informatie verzameld over borstvoeding. Mijn doel is om het langer vol te houden, maar wel op een manier die voor mij prettig voelt. Waar ik het eerder zag als een ‘moetje’, wil ik het nu vanuit ontspanning en comfort proberen. Geen extra stress deze keer dat heb ik mezelf beloofd.
Bevallingsplan: flexibel en open-minded
Een echt bevallingsplan heb ik nooit gehad, simpelweg omdat ik elke keer werd ingeleid. Voor mij waren die ervaringen positief, maar dat betekent ook dat ik nooit natuurlijke weeën heb gevoeld of zelf heb ontdekt wanneer mijn bevalling zou beginnen. Deze keer heb ik geen strak plan, maar wel een paar wensen:
- Geen epidurale (als het kan): Bij mijn eerdere bevallingen heb ik geen verdoving gehad, en ik wil dit keer ook proberen om op de kracht van mijn eigen lichaam te vertrouwen. Mocht het echt niet gaan, dan sta ik natuurlijk open voor hulp.
- Badbevalling als optie: In Spanje is een badbevalling een mogelijkheid, en dit klinkt ontzettend interessant. Ik heb er veel positieve verhalen over gelezen en wil dit zeker met mijn verloskundige bespreken.
Na de bevalling: tijd voor rust en bonding
Na de geboorte zullen mijn moeder en schoonzus naar Spanje komen om ons te helpen. Met drie drukke ‘Daltons’ in huis en de feestdagen om de hoek is die extra steun meer dan welkom. Hoewel ik tot vijf dagen in het ziekenhuis mag blijven, weet ik nu al dat ik dat niet ga doen. Toch wil ik mezelf genoeg tijd gunnen om te bonden met mijn baby voordat het drukke leven als moeder van vier weer begint.
Een nieuwe ervaring dit keer is dat hier in Spanje geen vroedvrouw of kraamzorg aan huis komt. Je moet zelf naar het ziekenhuis voor controles van moeder en kind. Dat idee vind ik spannend, want het is anders dan wat ik gewend ben. Gelukkig heeft mijn man 16 weken ouderschapsverlof, wat ons wat ademruimte geeft in deze bijzondere, maar drukke tijd.
De laatste weken van de zwangerschap zijn een mix van spanning, verwachting en voorbereiding. Of je nu voor de eerste keer bevalt of, zoals ik, je vierde kindje verwacht, elke bevalling is uniek. Het belangrijkste is om naar je eigen lichaam te luisteren en dingen op je eigen tempo te doen. Ik ben benieuwd wat deze nieuwe ervaring me gaat brengen..
